Осінь у Немирові
Блукає осінь у садах,
Де ми ходили.
Блукає пам’ять по слідах,
Що ми лишили.
І листя падає в сліди,
І — засипає.
І щось відходить назавжди,
І не вертає.
Блукає осінь у садах,
Де ми ходили.
Блукає пам’ять по слідах,
Що ми лишили.
І листя падає в сліди,
І — засипає.
І щось відходить назавжди,
І не вертає.